ChongQing
Editor’s Talk ซึ่งไมใ่ได้พูดคุยกันมาสักพัก ก็ขอมาเล่าเรื่องทริปฉงชิ่ง ให้ฟังกันเพลิน พร้อมเล่าเรื่องด้วยภาพ
Photo by Jade

Click here to Google Photo Gallery

ก็ต้องเริ่มตั้งแต่การเดินทางจากดอนเมือง ใช้เวลา 3 ชม. ซึ่งสั้นมาก ลงเครื่องตอนเช้า 10.30 อากาศเย็นมาก ประมาณ 9 องศา แต่ได้เตรียมเสื้อกันหนาวไว้ในเป้เรียบร้อย เพราะเป็นคนกลัวความหนาว ยิ่งเลขตัวเดียวแบบนี้ ดีนะที่หิมะไม่ตก

ตึกที่เห็นนี้ คล้ายๆบ้านเรา สวยทันสมัย  แต่ว่านะครับ มันคือ Domestic Terminal ส่วนต่างประเทศ จะเหมือนเชียงใหม่ เป็นงง

เมืองแห่งสีสัน

เมืองใหญ่ๆของจีน ระดับ มหานคร คือ ปักกิ่ง เมืองหลวง, เซี่ยงไฮ้, กวางโจว, เทียนจิน และฉงชิ่ง

พื้นที่ประมาณ 8หมื่น2 ตาราง กม. กรุงเทพฯ 1.3 ตรกม.

เคยคิดเปรียบเทียบนะว่า ถ้าวัดกับกรุงเทพจะระดับไหน แต่ก็ยอมแพ้ เพราะหลังจากเดินไปในหลายๆจุด เขานำความเจริญไทยเกิน 10ปี
เมืองแห่งความเจริญ

เมืองที่เห็น นับว่าเป็นจุดศูนย์กลางการค้าการธนาคาร ของฉงชิ่ง เพราะอยู่บนทางแยกแม่น้ำแยงซีเกียง สะพานแต่ละกัน ยาว 1กิโลเมตร นั่นคือ ความกว้างของแม่น้ำด้วย สะพานหลายอัน เพื่อให้เกิดความสะดวกในการสัญจรระหว่าแม่น้ำ และในภาพ ข้างใต้คือ รถไฟฟ้า ข้างบนเป็นถนน และคนเดินได้ด้วย เวลาเดินข้ามสะพาน จะรู้สึกเหมือนแผ่นดินไหวเวลารถไฟฟ้าวิ่งผ่านข้างใต้
โรงแรมที่พักมี 50ชั้น แต่เมื่อขึ้นไปแล้วถ่ายรูปมา จะมองเห็นตึกที่พักอาศัย ระดับ 30 ชั้นขึ้นไป เรียงกันสุดลูกหูลูกตา ยาวไปทั้งตลอดเส้นแม้น้ำ และสองฝั่งไปอีกไกล แล้วประชากรจะระดับไหน ก็ลองนึกดูนะครับ
พื้นที่เอนกประสงค์ หรือสาธารณะ มีเยอะมาก และใหญ่ เพื่อให้ออกมานั่งพูดคุย เอาเด็กมาเล่นกัน

เช้าๆรำมวยจีน กระบี่ไท้เก๊ก สีสันสวยงามมาก
การโฆษณาบนตึกก็นำไปแล้ว

ป้านเราเป็นป้ายพิมพ์ปะตึก ที่นี่ผมจะเห็นเป็นไฟประดับ หรือ LED ทั้งตึกนั่นเอง เห็นเป็นตัวอักษรบ้าง คลื่นกราฟฟิกบ้าง เป็นรูปไม่แน่ใจเรื่องความละเอียด อาจไม่ได้ แต่ดึงดูดสายตาได้แล้ว และนานด้วย เพลิน

ถนนเลียบแม่น้ำทั้งสองฝั่ง จากสายตาที่มองออกไป และเดินเล่นอีกหลายกิโล คือสุดสายตา น่าจะเกิน 10กิโล เป็นถนนริมแม่น้ำทั้งหมด
METRO subway

สรุปให้สั้นๆ 6 สายสี ระดับ 20สถานีขึ้นไป กำลังสร้างต่อเติมก็มี (ใกล้รร.)

เครื่องขายตั่วทั้งหมด จีนล้วนๆ ยังโชคดีมีตู้คนขาย ก็เลยรอดตัว แต่อังกฤษไม่รอด ฉะนั้น โหลดแอ๊ป chongqing metro ไปซะ เป็นรูปสถานที่ สาย และภาษาจีนอังกฤษให้เทียบสถานี

แต่ที่นี่ ดีตรงที่ แต่ละสถานี มีตัวเลขกำกับ อย่างสถานีที่ขึ้นรถคือ 2 และปลายทางคือ 17 เมื่อไปถึง ก็มองดูว่า ถึงสถานีหลายเลขอะไร ราคา 5หยวน
Timesquare

Center of ChongQing – Timesquare เป็นเหมือนหลักหมุดของฉงชิ่ง ที่ใครก็ต้องมา และรถไฟฟ้าใต้ดินก็ขึ้นตรงนี้เช่นกัน Superbrands ก็มาปักหมุดเรียบร้อย เช่นเดียวกับแหล่งของเหมือนใหญ่ทั่วโลก ที่นี่ใหญ่ไว้ก่อน

ที่จะให้ดูในรูปคือ รถทำความสะอาด ซึ่งโผล่มาทุก 5นาที ภาพลักษณ์ที่เราเจอในแต่ละเมืองของจีน อยากบอกว่า ให้นับเป็นประเทศดีกว่ามั้ง อย่างประเทศฉงชิ่ง เจริญกว่าบ้านเราไปมากโข พวกทิ้งขยะมีบ้าง ขากถุยมีบ้าง แต่ระดับคนไทย ระดับคนจีนไม่ใช่เมืองนี้
วัยรุ่นเป็นวัยรุ่น

วัยรุ่นมักคู่กับแฟชั่น ย่านแฟชั่นนี้ แต่ละคนแต่งตัวกันเต็ม และเต็มกว่าสิงคโปร ฮ่องกงไม่แน่ใจ ไม่ได้ไปนานแระ

เมืองอื่นในจีน มีเด็กแล้วข้ามไปวัยทำงานเลย ไม่มีวัยรุ่นนะครับ วัยรุ่นในสไตล์ใช้ชีวิต

แอปเปิ้ล ดูขนาดของร้านสิครับ แล้วลูกค้าเข้าร้านขนาดนี้ อันนี้ อีก 10นาทีปิด เย็นๆจะขนาดไหน แล้วใครจะไม่อยากบุกจีนกัน

ร้านถัดไป Zara ซึ่งกำลังเซลเหมือนไทย เทียบอีกแล้ว

ในราคาเซลรองเท้าละกัน บ้านเราระดับ 1300บาท บ้านเขา 700

แต่นะ เสื้อผู้ชาย สูทแจ๊ตเก็ท ผู้ชายทั้งหมด บ้านเรากินขาด หมายความว่า ผู้ชายที่นี่ ยังไม่ลงทุนกับแฟชั่นเท่าผู้หญิง

ร้านค้าข้างทาง ก็มีแต่เสื้อผ้าผู้หญิง
ตลาดเสื้อผ้าก็ใช่ย่อย นางแบบยืนขายเสื้อกันโชว์สนั่น ดีนะไม่เดินลงมาเฉิดฉายบน catwalk

ถูกมากครับ สำหรับเสื้อกันหนาว ระดับ 700-1400บาท

สรุปสั้นๆว่า เขาเจริญกว่าเรา 15ปีเป็นอย่างน้อย ทางด้านวัตถุ

เรื่องอื่นนอกจากนี้ ไม่ทราบ

เรื่องนางแบบ เขาหลากหลายดี ไม่หมวยมาก อาจเป็นเพราะอยู่ทางตะวันตก เดินดี รูปร่างก็ใช้ได้ แต่หน้าตาบ้านเราดีกว่าเยอะ ภาษาเขาก็ไม่ได้ด้วย

Published by Jade-ThaiCatWalk

Editor - ThaiCatwalk.Com and Runway Photographer PR, Brand Acknowledgement, Advertorial